Nie znamy dokładnej daty od kiedy chrześcijanie świętowali Boże Narodzenie.

Informacje pozyskane o tym od tzw. Depositio Martyrum datowane są na rok 354 a zredagowane ok. 20 lat wcześniej (335-336).
Kościół rzymski celebrował tę uroczystość ok. roku 313. Ma to sens wówczas, jeśli przyjmie się, że święta te obchodzono jako dziękczynienie za zwycięstwo cesarza Konstantyna Wielkiego nad Maksencjuszem.

Inna historia mówiąca o roku 300, a może 275 może być także prawdziwa, przy teorii, że chrześcijanie, czcząc narodzenie Jezusa Chrystusa odpowiedzieli w ten sposób na ustanowienie przez cesarza Aureliana (270-275) święta państwowego Natalis Solis Invicti (narodzin boga Słońca), które obchodzi się w dniu przesilenia zimowego tj. 25 grudnia.

Ojcowie Kościoła przemawiając w Uroczystość Bożego Narodzenia podkreślali fakt uniżenia się Syna Bożego po to, aby wyzwolić i wywyższyć człowieka.
Św. Cezary z Arles (+543) uświadamiał swoich słuchaczy: "zstąpiła ku nam droga, po której możemy piąć się ku górze. Przyszedł sędzia, który ukarał śmierć i obronił przed nią człowieka. Przyszedł lekarz, który usunął choroby, a chorym darował wieczyste zdrowie".

Celebracja przeżycia świąt Bożego Narodzenia to pasmo przygotowań wszystkich chrześcijan. Przybiera ono różne formy w poszczególnych Kościołach lokalnych.
W V w. w Kościele galijskim (dzisiejsza Francja) zachowuje się post trzy razy w tygodniu (poniedziałki, środy, piątki) już od 11 listopada.
W Kościele rzymskim w V/VI w. zaczyna się praktykować Adwent, który obejmuje cztery tygodnie lub cztery niedziele poprzedzające święta Bożego Narodzenia. Podobna praktyka przyjmuje się także w Kościele Wschodnim. Ojcowie Kościoła zatroskani o głębokie przeżycie Świąt wykorzystują ten czas, zachęcając do bardziej intensywnego życia religijnego, szczególnie do podjęcia praktyk pokutnych.
Św. Maksym Wyznawca (+662) wołał: "przeto najpierw przez wiele dni uprzątajmy swe serca, porządkujmy sumienia, oczyszczajmy ducha, a nieskalanego Pana, który przychodzi, podejmijmy jaśniejący i bez zmazy..."

W ciągu kolejnych wieków zaczęto wzbogacać tradycje narodowe mające miejsce podczas obchodów Bożego Narodzenia. W swojej istocie pozostały one jednak, podobnie jak wiele innych uroczystości, takimi jakimi stworzył je starożytny Kościół, niosąc światu przesłanie wyrażone przez św. Hieronima (+420): "Bóg stał się człowiekiem... Mieszkaniec i Stwórca niebios zamieszkał na ziemi, aby człowiek, mieszkaniec ziemi, mógł przenieść się do nieba".

Współczesne święta to także wiele zachowanych od lat zwyczajów, bez których święta nie mogłyby się odbyć lub czulibyśmy niedosyt, gdyby zdarzyło się np. nie zaśpiewać pięknych kolęd przy świątecznym stole, czy też nie szukać prezentów pod choinką.
Jest to czas, kiedy mamy świadomość, że coś dobrego nas może czekać i staramy się, by to szczęście trafiło również do serc naszych bliskich!
Zadbajmy o to w tym trudnym dla nas ale również pokazującym prawdziwe wartości życia momencie.

Zapraszamy do obejrzenia prezentacji o zwyczajach i obyczajach związanych ze Świętami Bożego Narodzenia w Polsce.
Prezentacja dostępna w załączniku.